60. POLEXIT

Za komuny tak sobie myślałem,
porwany wyobrażeniami, 

– że my Polacy, i duszą, i ciałem,
jesteśmy Europejczykami.

Więc humor też miałem lepszy,
że taką myśl tu wysunę,
bo zawsze, gdy ktoś coś spieprzył,
klęło się ruską komunę!

Jawił w marzeniach się sennych,
kraj mlekiem i miodem płynący,
że Polska to kraj suwerenny,
ze SPOŁECZEŃSTWEM MYŚLĄCYM.

Aż wreszcie, po latach pod butem,
upadła komuna szemrana.
Padła już całkiem, na skutek
kreciej roboty Reagana.

Więc, kiedy komuny już ni ma,
żaden się sztandar nie ostał,
to w Polsce wciąż dobrze się trzyma
przygłup, cwaniak i prostak.

I wyszło zupełnie inaczej,
gdy już nie rządzą komuchy.
Nie zachodni jesteśmy, lecz raczej,
ciemne ze wschodu pastuchy...

Napisane: 20 października 2004
Ilustracja: internet, modyfikacja autor.